سنجش اعتبار معادلات راه رفتن و دویدن (acsm) در برآورد حجم اکسیژن مصرفی در مردان جوان فعال ایرانی
Authors
abstract
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی همگرایی بین حجم اکسیژن مصرفی برآوردشده با استفاده از معادلات acsm و روش تجزیهوتحلیل گازهای تنفسی بهعنوان روش مبنا در مردان جوان فعال بود. بدینمنظور، 50 مرد جوان فعال (با میانگین ± انحراف معیار سنی 609/2 ± 04/21 سال، وزن 825/5 ± 11/70 کیلوگرم، شاخص جرم بدن 21/3 ± 36/22 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 67/3 ± 08/51) بهعنوان آزمودنی انتخاب شدند و حجم اکسیژن مصرفی آنها با استفاده از معادلات acsm و روش مبنا در سرعتهای مختلف دو، چهار، شش، هشت، 10، 12، 14، 16 و 18 کیلومتر بر ساعت ( 495 مورد) برآورد شد. بهمنظور ارزیابی همگرایی حجم اکسیژن مصرفی برآوردشده، از آزمون آماری بلاند ـ آلتمن و ضریب همبستگی درونطبقهای استفاده شد. یافتههای پژوهش بیانگر عدم همگرایی حجم اکسیژن مصرفی برآوردشده با روش مبنا و معادلات acsm در سرعتهای دو تا 18 کیلومتر بر ساعت میباشد (راهرفتن: icc=0.422, ±1.96, 95% ci= -15 to+7.2 ml/kg/min؛ دویدن: icc=0.045, ±1.96, 95% ci =-28 to -1.3 ml/kg/min). بر پایۀ این نتایج میتوان ذکر کرد که معادلات acsm در برآورد حجم اکسیژن مصرفی در مردان جوان فعال ایرانی، فاقد اعتبار بوده و نیازمند بازنگری است.
similar resources
سنجش اعتبار معادلات راهرفتن و دویدن (ACSM) در برآورد حجم اکسیژن مصرفی در مردان جوان فعال ایرانی
هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی همگرایی بین حجم اکسیژن مصرفی برآوردشده با استفاده از معادلات ACSM و روش تجزیهوتحلیل گازهای تنفسی بهعنوان روش مبنا در مردان جوان فعال بود. بدینمنظور، 50 مرد جوان فعال (با میانگین ± انحراف معیار سنی 609/2 ± 04/21 سال، وزن 825/5 ± 11/70 کیلوگرم، شاخص جرم بدن 21/3 ± 36/22 کیلوگرم بر مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 67/3 ± 08/51) بهعنوان آزمودنی انتخاب شدند و حجم اکس...
full textتأثیر دفورمیتی ژنوواروم بر کنترل پاسچر بدن حین راه رفتن و دویدن در مردان فعال
زمینه و هدف: دفورمیتی ژنوواروم بهعنوان عاملی برای برهم زدن خط جاذبه و الگوی نیرو در اندام تحتانی معرفی شده است که میتواند موجب اختلال در کنترل پاسچر و افزایش خطر آسیبدیدگی حین فعالیتهای ورزشی شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر دفورمیتی ژنوواروم بر شاخص کنترل پاسچر بدن حین راه رفتن و دویدن بود. مواد و روشها: 30 دانشجوی مرد فعال برحسب وضعیت زانویشان در دو گروه ژنوواروم (15 نفر) و نرمال ...
full textمقایسه اثر راه رفتن و دویدن به جلو با راه رفتن و دویدن به عقب بر روی عملکرد اندام تحتانی
سابقه و هدف: هدف نهایی از توانبخشی ضایعه های ورزشی بازگشت هرچه سریعتر و بی خطر ورزشکار به سطح عملکردی قبل از ضایعه می باشد، در صورتی که برنامه درمانی فقط به افزایش قدرت، تحمل و دامنه حرکت محدود شود و به عواملی چون تعادل، چابکی، حس عمقی، هماهنگی عصبی-عضلانی تاکید نگردد، خطر آسیب مجدد و کاهش توانایی های حرکتی افزایش می یابد. تاثیر راه رفتن و دویدن به عنوان عملکرد اصلی اندام تحتانی جهت نیل به چنین...
full textبررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام و حداکثر اکسیژن مصرفی مردان فعال متعاقب مصرف کافئین با دستگاه Custo Diagnostic
Background: Caffeine is isolated Methyl-xanthine, Alkaloid stimulants and it is the most commonly used drug in the world. The present study was to investigate the effect of caffeine on VO2max and Electrocardiograph in active male of student college after Bruce exhaustive exercise. Methods: 9 male active aged 25 (mean 20.9±1.37 years, fat percent 11.21±3.79 percentage and BMI 23.49±1.69 kg/m2) ...
full textتأثیر تمرین استقامتی و مصرف سیر بر حداکثر اکسیژن مصرفی(VO2max) مردان غیر فعال
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف سیر بر VO2max مردان غیر فعال انجام شد. بدین منظور، 33 مرد غیر فعال سالم با میانگین سنی (7/25±5/2 سال) به چهار گروه دارونما، مکمل، تمرین دارونما و تمرین- مکمل تقسیم شدند. گروه دارونما و مکمل هر روز به مدت یک ماه 500 میلی گرم به ترتیب نشاسته و پودر سیر مصرف کردند. گروه سه و چهار علاوه بر مصرف روزانه نشاسته و سیر به مدت یک ماه سه جلسه در هفته به...
full textارتباط هموسیستئین خون با حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان غیرفعال
Background and Objective: Research results have revealed a relation between homocysteine as an inflammatory index and inactivity-related diseases. The purpose of this research was to examine the relation between the maximum oxygen consumed (a cardio-respiratory endurance index) and blood homocysteine level in sedentary subjects. Materials and Methods: The present study was a semi-experimenta...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
فیزیولوژی ورزشیجلد ۸، شماره ۳۰، صفحات ۱۰۱-۱۱۴
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023